kah otobüste, kah duruşma beklerken, kah uyurken (evet bana oluyor) o kadar güzel şeyler yazıyorum ki.
elimde tuttuğum, rahmetlinin hatırası sayesinde -uyurkenkini saymazsak- artık kaytarabileceğim bir ortam kalmadı.
cepten de bloğa girip, fin fin yazabiliyormuşuz.
denemedim, deneyeceğim.
kitap da okudum hem.
bir zamanlar anadolu'da-yı izledim.
çağdaş italyan filmleri festivalinden 2 film yakaladım.
4squarein dediğine göre 20 plaj dolaştım.
sonbahara adapte olamadım ve sanırım şu an hasta olmaktayım.
yani yazacak çok şeyim var.
görüşelim, hoş kal!
öperins!