aslında ben bloglarda kişisel ilişkilerin yazılmasından pek yana değilim..
adı "kişisel" blog ama nedense bana daha genel geçer şeyler yazılmalıymış gibi geliyor..
gereklilik kiplerinin etkisinde blog da yazılmaz aslında,
insanın içinden ne geliyorsa onu kelimelere dökmesi vaciptir.
yine kendime eleştirel bir bakış attım :)
ama ben derin internet okyanusunda, açılmak istemeyen kağıttan gemi misali özel hayatıma girmemeyi tercih ederim.
ama şimdi gireceğim,
zira biri bana "yaz!" dedi,
ve kafam başka şey yazacak kadar toplu değil..
açtım, gergindim!
cihanla tartıştık,
ünlemlerime sahip olamadım.
kapadı.
aradım.
iyi ki açmadı.
mesaj yazdım,
iyi ki yollamadım.
aradı,
açtım,
içimden sayarken çoktan 1000'i geçmiştim.
barıştık,
kapadık.
aradım,
başım ağrıyor senin yüzünden dedim.
bloggerı aç, yaz, geçer dedi.
açtım,
yazdım.,
geçti..
öperins!
4 yorum:
:)
her derde deva blog...
Ben de hasret modundayım kardeş,
neden dersen sabah 2 yaşındaki yeğeni evine yolladım.
Yollarken oh be artık alt temizlemek yok,peşime dolanan yok interenete de daha rahat bakarım diye 1 saatlik sevincin sonunda
bana hasret hüznü çöktü.Onun ellediği şeylere ve oturduğu yerlere bakarken ağlamaya başladım.Off of ben neden böyleyim ya.Elin çocuğundan bana ne demem lazım::))neyse umut bekçisi düdüğünü çalar ve başka bir mahalleye doğru yol alır.Ben de öptüm.
tavsiye olarak alabilir miyiz bu yazını :)
alabilirsiniz tabi :))))
Yorum Gönder