edalar modalar!

türk insanındaki üstün, entellektüel, eleştirel bakış açısına hayranım..

herşeyi eleştirme potansiyeli var yurdum insanında.

kendisi izlemiyormuş gibi televizyondaki yarışma programlarını,

kendisi çok kibarmış gibi recep ivedik'i,

kendisi çok ahlaklıymış gibi sokakta masumca öpüşenleri,

herkesi, herşeyi..

bunun bir tezahürü olarak hemcinslerim birbirlerini

süzüp, eleştirmeye bayılıyorlar..

yanındak erkek arkadaşından çok bir kızın sizi süzdüğüne çoğu kez şahit olmuşsunuzdur.

moda ikonaları(!) seni başta aşağı tararlar,

beğenmedilerse herhangi bir yerini, tek kaşını kaldırarak "cık, olmamış" mesajını verirler..

burda hemen gereksiz bir parantez açmak istiyorum;

ikona türkçede ikonun bayan versiyonu gibi kullanılıyor (rahim-rahime gibi)

eski yunanca eikon fiilinden gelen bu kelime aslında imge, benzemek, benzetmek anlamındadır.

ama yaygın kullanımı kilisedeki dini motifleri kasteder..

yıllardır bulmacalarda da bu şekilde sorulur.

bu bakımdan moda ikonası deyince aklıma kiliseler geliyor,

bilin istedim.

ayrıca günümüzün sözde moda ikonlarına da tilt oluyorum,

dünün burnu sümüklü joey'si katie holmes tom cruise ile evlenince moda ikonu mu oluverdi birden?

ya da çiroz victoria beckham..

hadi ordan!

her neyse; giydiğin ayakkabının orijinalitesi herkes tarafından yadırganır,

anlarsın bakışlardan..

renkli çorap giyip gitsen işe ayıplanır,

ne biçim avukat diye..

oysa italya'dayken o kadar rahat giyiniyordum ki...

moda ülkesinde, modadan anlayan insanların içinde..

istersen kafana kuş yuvası yerleştir, dönüp bakan yok.

kesinlikle avrupa özentiliği yada ülkesini beğenmeye burnu büyüklerden değilim,

yanlış anlaşılmasın..

dönmek için can atmıştım zira..

ama misal orda aldığım ve sürekli taktığım fötr şapkam,

yurda kesin dönüş yapmam ile naftalinlerle raflardaki yerini aldı..

"tuğba özay gibi, ne o öyle, fötr mötr!!!"

işte moda zevkimin böyle içine ettiler!!

zevkim var ama cesaretim yok.

heves ediyorum, giyemiyorum.

belki de yanlış meslek seçtim,

avukatlığı giyiyorum hergün...

öpeyim de geçsin!