güzin abla bizi diskoya götür!

hırslarımın kurbanı olan ben, dün geo challenge oynayacağım diye yazı yazamadım.

yoksa yazacak çok şeyim var, yanlış anlaşılmasın..

küçükken köşe yazarlarına şaşırırdım;

her gün nası yazacak birşeyler buluyorlar, yazıııık diye.

ben zaten triatlonculara, maratonerlere falan da üzülürüm, sanki zorla yaptırıyorlarmış gibi..

her ne ise insan bir kez yazmaya başladı mı hele ki hıncal uluç ve türk yazarlık camiasına kazandırdığı yazar pıtırcığı ayşe özyılmazel gibi yazarsa, yazmak günlük bir faaliyet halini alıyor.

küçükken hıncal uluç okuyup özlü sözleri ve fıkraları kesip saklayan bir eblek olarak nankörlük yapıyor olabilirim belki..

ama durum bu.

hürriyet gazetesinin kelebenk yazarlarına hayranım mesela ben..

hele lost'un 3. sezon finalini utanmadan ve bir yanar dönerli "spoiler" işareti koymadan yazan onur baştürk ve nasıl sinema eleştirmeni olduğunu anlayamadığım, her yazı aralığında cem yılmaz'ın kankası olduğunu vurgulayan ömür gedik'e özel ilgim var..
yeni yazar habitus melike ise ortalama bir blog yazarından farksız yazıyor,

çıkar onu koy yerine beni bak neler döktürüyorum..

ama bir yazar var ki hakkını yemeyeyim; güzin abla'nın kızı!

"sevgili güzin abla yazılarını yıllardır takip ediyorum ama birgün sana yazacağım hiç aklıma gelmezdi" söz öbeğini günde kaç kere okuyor zavallıcık kim bilir..

güzin abla ölmüşken mektuba hala öyle başlamak da ne komik.

belki onlar feyzacım falan yazıyordur da yazı da değişiyordur, bilemem.

bu arada o yazıların mail yoluyla geldiğini kabullenmek de istemiyorum..

hala yalanmış pulla gönderilen mektuplar şeklinde tezahür ediyor beynimde.

içten, çaresiz, gerçekçi, saftrikçe, bayık, saçma salak!

en azından haydar dümen'in boya takık pen-friendlerinden daha gerçekçi..

güzin abla'nın kızı da çok hanım kadın allah için (tam da anane lafı),

bazen sinirleniyor, anlıyorum..

ama bir gün kabalaştığını da görmedim yazanlara,

hoş allah vurmuş bir de ben vurmayayım diye pis pis gülüyor olabilir ama o da onun ayıbı..

aman düşününce de kadın da kafayı yiyordur ayol!

güzin abla memem küçük, güzin abla kocam sekreteriyle fingirdiyor, güzin abla çorabım kaçtı, güzin abla evde kahve bitmiş, güzin abla hede hödö...

"Güzin Abla... Ben bir akşam kafede otururken, bir ses bana “baba” diye bağırdı. Oğlumdu... Hemen yanına gittim ve kendisine sarılıp öptüm. Çünkü ayrı yaşadığım eşim, yani annesi anlayışsızlık yaparak bana 15 gündür çocuğumu göstermiyordu.Annesi de yakınlardaymış ve beni görünce şaşırdı. Sonra arkadaşım olacak zavallıya takıldı gözüm. “Zavallı” diyorum, çünkü o arkadaşının eşini ayartacak kadar alçak biri!Onu görünce üzerine yürüdüm. Maksadım onu dövmekti, ama olmadı, ortam kalabalıktı. Nasıl kurtulacağım bu zavallı insanlardan? Namusumun beş paralık olmasıyla mı kalacağım? Bir kez daha anladım ki, babana bile güvenmeyeceksin bu dünyada. Yoksa benim gibi arkadaşınız gelir ve eşinizi ayartır! Kimseye anlatamam bunları, bu nedenle size yazıyorum. Ne yapabilirim?"

su iç, soğuk olsun!

öperins!