aceleci ve sabırsız mizacımdan olsa gerek "zamana bırakmak" deyişinden her zaman nefret ettim.iyiniyetli arkadaşların, acılarımız karşısında ellerinden bir şey gelmediği zaman sarfettikleri masumane bir temenni aslında.
ya da çıkmaza giren ilişkilerin taraflarınca yapılan son bir çırpınış çabası.
bir defa zaman kim oluyor, nasıl bu kadar güven telkin ediyor ki bütün emeklerimizi, çabalarımızı bir yana bırakıp herşeyi çaresizce onun ellerine teslim ediyoruz?
zaman değil mi göz açıp kapayıncaya kadar tükenen?
ellerimizden yere, oradan tahta boşa düşen?
genç ve diri cildimizi kırışıklarla dolduran?
sevdiklerimizi teker teker aramızdan alan?
nesine güveneyim bunun?
nasıl mucizeler bekleyeyim ondan?
yok arkadaş!
ben zamana falan bırakmıyorum hiçbir şeyi.
zaman bana bıraksın hayatımı, sevdiklerimi!
zaten nazım'ın da dediği gibi;
önemli olan zamana bırakmak değil, zamanla bırakmamaktır..
öpmüşüm zamanı!
tabi bir de sizi...
hoş kalınız.
4 yorum:
senden geçmedikten sonra zamandan geçse ne olur yani değil mi...
benim yerime de öp
hatta olmadı ikimiz aynı anda öpelim
arkadan yavaşca yaklaşıp mesela
aklı gitsin :))
evet tam anlamıyla öyle. isterse 10 sene geçsin benden geçmeyince zaman ne yapsın.
bak şimdi acır gibi oldum zavallıya.
ama yok yok senin planı uygulamalıyız ;)
Alle zaman herşeyin ilacı diyorlar ya hakikaten bu ilacı kim bulmuş,kim içmiş,bu ilaç kime iyi gelmiş?
uyutmaca masallar işte...
biz uyumuyoruz zaman uyusun:))
yan etkisi var mı bu ilacın kimse sormuyor :)))
Yorum Gönder