19 Ocak 2009 Pazartesi

je ne veux pas travailler!



Jö nö vö pa travayeeee, jö nö vö pa dejöneeee..

travaye falan diyerek her ne kadar yolculuktan bezmiş bir icra avukatı ve ya ilaç mümessilinin bıkkın çığlığı gibi görünse de benim gibi "mesai insanları"nın her pazartesi, her tatil dönüşü ve her bunalmada söylediği dizeler..

Ege kayacan'ın daha bu sabah modern sabahlarda söylediği gibi içinde sempatik falan geçiyor ya sözlerini anlamasak da seviyoruz biz bu şarkıyı.

Kimini şanzelize'de kahvesini yudumladğı anlara kimini edit piafın sahnede olduğu bir konsere kimini ise çoook uzaklarda deniz kenarında bir yere götürüyor bu fransızca söz öbeği.

Benimse aklıma kankan yapan kızlar geliyor.

hayalgücü işte sınır koyamıyorsun azizim.

kadın çıkmış tüm içtenliği ile çalışmak istemiyoruuum, yemek yemek istemiyorummm, sadece unutmak istiyorum ve sonra tellendiriyorum desin biz de çiçekler, böcekler, kuşlar, lay lay lom diyelim.

ayıp diyorum. kınıyorum.

öpüyorum.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

je peux seulement oublier
et puis je fume
:))