15 Aralık 2008 Pazartesi

Bayram seni öldü-rü-rüm!

Eveeet bayram tatilinin en güzel yerinin başlangıcı olduğunu bir kez daha anlamış bulunuyoruz! Her bayramda olduğu gibi Ankara sınırlarında olmak bünyeye derin zararlar verdiğinden tatilin başlamasını müteakip kentimizden koşarak uzaklaştık..
İki kişi olduğumuzdan beri seyehatlere tek çanta götürmemizin verdiği korku mu yoksa mangodan yeni aldığım cicilerimi giyme hevesi midir bilinmez valizde (nedense bavul yerine hep valiz demeyi tercih etmişimdir) 3 kısa kollu t-shirt ve bir kalın hırka ile bayrama el öpmeye gittim!Kurban bayramının sağı solu belli olmuyor ayol! Yoksa soğukların Aralık'la alakası yok. Kanların üzerine yağan karlar benim de üzerime yağdı doğal olarak.. Velhasıl kelam bayrama dair hatırladığım son şey soğuk ve akabinde gelen derin bir uyku..
~~~~~~~~~~~
Uyandığımda et yemekten şişmiş diş etleri, tatlı yemekten şişmiş göbekle evmin kanepesinde yatıyordum. Vejeteryan olma kararlılığıyla televizyonu açtım. O da nesi? En sevdiğim cnbce dizisi; sarı fonuyla Sideorderoflife! Şişko ve hebele hübele amerikalılar tarafından beğenilmemiş oalcak ki son bölümü ile karşımda. Aman dur böyle bitemez derken, mutlu sonla bitti de neşem yerine geldi!
~~~~~~~~~~
Ama neşe bu! Geldiği gibi gitmesini de iyi bilir! Hani pazarları seviyordun Alle? Hani Pazartesi sendromun yoktu senin? Aldığımız çam ağacını kurmak ve süslemek, hatta rengarenk ışıklarını çipil çipil yakmak bile kar etmediyse, uykusuz bir gece ve akabinde 7.30'da bana yalan söyledilerle uyanmak şok edici olmamalı! Olmadı da! Ertesi günü düşünmeyeceğim diye ne giyeceğini de düşünmemek sabahları ballı kaymak oluyor! Ama ben ballı kaymak yemem rejimdeyim.
~~~~~~~~~~
Şimdi tembellik etme vakti değil! Vakit değişim vakti! Nerde benim siyah kalemim? Kendime yeni bir BEN lazım!!!!
Öperins!

2 yorum:

DeliRapunzel dedi ki...

pazartesi sendromu yakında tüm ülkemizde son bulacak hayatım, işsizlik o kadar çoğaldıki pzartesi sendromu yaşayanların sayısı giderek düşüyor:))
baknız: delü. :)
şimdi ben de bi sendrom içindeyim ama insanoğlu nankör işte. ben işszim annem ve bir pazartesi sendromu bile yaşayamıyorum ağaztadıylan. özledim bende o günleri hakketen. ne güzeldi sabahın köründe homur homur uyanıp etrafındakilere ağzından ateş çıkartarak okula/işe gitmek :))
aman deyim kıymetini bil, sabaha alarmını kur ve uslu uslu işine /okuluna git, pazartesilerini sev kardeşim:)))

Allegra'nde dedi ki...

İşte pazartesi işe gitmemek insanı böyle Pollyanna yapıyor tatlım ;)